miércoles, 12 de octubre de 2011

Tutorial


Desde siempre me ha gustado ver dibujar a los demás. Supongo que porque sigo pensando que hay mucho de magia en esta profesión. Me puedo quedar mirando durante largos periodos de tiempo cómo mis colegas de profesión empiezan a trabajar delante de una hoja en blanco. Recuerdo cómo de pequeño me quedaba embobado viendo en la televisión a Jose Ramón Sánchez contar historias mientras dibujaba. La cámara enfocaba el papel en blanco, y podía ver cómo, rotulador en mano, iba trazando las líneas que acabarían por definir un pirata, un dragón, o un principe a caballo. Para mí era como ver un milagro en directo.

Al igual que yo siento curiosidad por cómo trabajan los demás, es posible que para alguien pueda ser de interés cómo trabajo yo. En esta imagen intento explicar ese proceso.

I always like to see how other artists work. I guess because I still think there is a lot of magic inthis profession. I can stay watching for long periods of time how my colleagues are beginning to work in front of a blank sheet. I remember when I was a child, I was enthralled watching on television Jose Ramon Sanchez telling stories while drawing. The camera focuses on white paper, and I could see how, pen in hand, was drawing the lines that would eventually define apirate, a dragon or a prince on horseback. For me it was like watching a live miracle.


Like I'm curious about how others work, it is possible that someone may be of interest as I work. In this image I try to explain this process.

5 comentarios:

Álvaro Valiño dijo...

Gracias por compartir tu maestría1 Un abrazote, titán.

David dijo...

¡Mira quien fue a hablar! Tú sí que eres un titán, un supertitán, un titanazo. Apertas

RuAn dijo...

Grazas polo teu tutorial. Pero por moito que o vexa, pouco do teu arte se me pode pegar. No fondo non difire tanto do meu xeito de facelo. Pero a arte que se pon no teu marca a diferenza. Apertas

Mario Bialetti dijo...

Maravilloso. Muchas gracias por colgarlo.

De Sánchez a tí te ha quedado algo, ¿no? Tus dibujos me hacen pensar a veces en un Estatuto de Cantabria ilustrado por él que tenía por casa de pequeño.

David dijo...

Hola Mario.

Supongo que todos los ilustradores de mi edad alucinábamos con la facilidad y el trazo de Jose Ramón en el Kiosko. Me imagino que es una de las muchas cosas que nos quedan en el subconsciente. No conozco el estatuto del que hablas, pero lo buscaré por internet a ver si encuentro algo de ese fantástico dibujante.
Un abrazo, Mario